Покутя

Покутя

Покутя (рум. Pocuția) (рус. Покутье) (укр. Покуття) (пол. Pokucie) — културно самобытный реґіон и історична область у Украйині, миже ріками Прут и Черемош. У XIV сторочу южны мало обжиты зимлі бывшого Ґалицко-Волынского княжества. Были заселены выходными словянами (Русины, и Ґалычане на северо-выході). Културным центром реґіона быв варош Коломыя. Назва происходить уд вароша Куты (кут — по украйиньскы угол), Покутя є центр Гуцульщины.

Історія

У 1498 році Покутя войшло у состав Молдавского княжества. У 1531 році Полякы вернули собі Покутя, иппен позирайте статю «Битва при Обертыні».

У 1772 році Покутя присоєденено ид Ракуськӯв Ріші, у 1914-1917 роках было пуд окупаціёв Російской Рішы. У 1918-1919 роках было пуд окупаціёв ЗУЛР и УНР. У 1921 році Покутя войшло у состав Польська. У 1939-41 было в составі СССР, УССР. У 1941-1944 роках Покутя было у составі Ґенерал-Ґобернадорства. У 1945-91 роках у Составі СССР, УССР. Из 1991- ныні у составі Ивано-Франкӯвской области Украйины.

Удкликованя

Тоты даны суть часточно або цалком основаны на перекладї статї Покутье на Російськӯв Вікіпедії (чісло ревізії не было становлене).