Старославяньскый язык
Старославяньскый язык (Словѣ́ньскъ ѩзыкъ) є мертвый южнославяньскый язык; входить в індоевропску языкову родину, приналежный до славяньской языковой ґрупы.
Найстаршый славяньскый книжный язык є хоснованый Кірілом і Мефодіём у IX. віці. Старославяньскый язык ся вывинул в днешнї булгарьскый, македоньскый и церьковнославяньскый языкы.
Алфавіт[едітовати | едітовати жрідло]
Первый славяньскый алфавіт є глаголіця, але з X. віка ся хоснує кіріліця.
Екстерны одказы[едітовати | едітовати жрідло]
| |||||||||||||||||||||||||||
Тота статя є затля „Стыржень“. Поможте Вікіпедії так, же єй доповните і росшырите.