Авґустин Волошин
| Авґустин Волошин | |
|---|---|
| Августин Іванович Волошин | |
 Авґустин Волошин | |
| Чинность | політік, священик, педагог |
| Горожанство | Мадярьско, Чеськословеньско |
| Уроджѣня | 17 марца 1874 |
| Упокоеня | 19 юлія 1945 Москва |
| Причина смерти | сердцьовый напад |
Похованя: Ольшанський цвинтар
| |
| Награды | |
| Орден Держави | |
| VIAF:13118741; GND:119467852; LCCN:no91018640; FAST:289418; BNF:16711399c; NLKR/NLC:jn19981002351; OL:OL1510993A; ЕСУ:27856;
| |
Авґусти́н Іва́нович Воло́шин (укр. Августин Іванович Волошин; 17. марца 1874 , Австро-Угорьско, Мадярьске кралёвство, Келечин коло вароша Воловое — 19. юла 1945, СССР, РСФСР, Москва) — україньскый підкарпатьскый священик ґрекокатолицькой церькви, учітель і чеськословеньскый політік, премєр-міністер автономной влады Карпатьской Україны (октобер 1938), наконець презідент той державы (марец 1939).
Біоґрафія
[едітовати | едітовати жрідло]Уж в роцї 1920 належав к переднїм політічным дїятелям на Підкарпатьскій Руси. Брав участь на заснованю Русской аґрарной партії.
В 20. роках дїяв як посланець чеськословеньского парламенту, де ся дістав в парламентных вольбах в роцї 1925 за Хрістіаньску і демократічну унію - Чеськословеньску народну партію респектіве за з нёв здружену формацію Хрістіаньско-народна партія Підкарпатьской Руси, яку Волошин вив. Єй сімпатізантами были передовшыткым ґрекокатолицькы хлїборобы і підпоры ся їй діставало ай од ґрекокатолицького клера. Мала (поступом часу) проукраїньску орьєнтацію. В 20. роках то была партія, лоялна к ЧСР, в 30. роках ся проглубовала єй орьєнтація на націстічне Нїмецько. Была то менша формація. В рамках Підкарпатьской Руси здобывала у вольбах лем 2-4 % голосів.
Подля даных ку року 1925 быв Волошин діректором учітельского інштітуту в Ужгородї.
В октобрі 1938 быв выменованый председом автономной влады Підкарпатьской Руси. На єй челї пак выстояв три по собі ідучіх кабінеты, де окрем функції премєра став на челї і дакотрых далшых резортів (наприклад, в ёго першій владї быв ай міністром фінанцій, промыслу, торговлї і жывностей, освіты і сільского ґаздівства). Потім быв презідентом самобытной державы Карпатьска Україна, яка тырвала лем дакілько годин 15. марца 1939. Разом вів владу самобытной Карпатьской Україны, в котрій під собов тримав і резорт міністра справедливости. Пак втїк до Прагы, де жыв в часах другой світовой войны як пріватна особа. В роцї 1945 по ослободжіню Прагы быв воєньской спецслужбов СМЕРШ заволоченый до Москвы, де вмер в басї на інфаркт.
Авґустин Волошин быв 15. марца 2002 проголошеный за Героя Україны.[1]
Одказы
[едітовати | едітовати жрідло]- Petr Čuka (2008). AUGUSTIN VOLOŠIN (1874 - 1945) Tragický osud podkarpatského kněze a politika. Policie ČR. Архівна копія з оріґінала зроблена Jul 15 2009. https://web.archive.org/web/20090715104805/http://aplikace.mvcr.cz/archiv2008/policie/udv/securita/sbornik1/c3.html. [перевірено 2023-06-06]. Депортація Авґустина Волошиначеш.
Референції
[едітовати | едітовати жрідло]Тоты даны суть часточно або цалком основаны на перекладї статї Augustin Vološin на чеській Вікіпедії.