Русиньскый алфавіт

Матеріал з Вікіпедія

Руси́ньскый алфаві́т (Rusyn'skŷj alfavit), пораз руси́ньска а́збука (rusyn'ska azbuka) — алфавіт русиньского языка. У чотырёх варіантах русиньского языка алфавіт не є докус єднакый и розлучат ся числом и рядом букв.

1 2 3 4 5 6 7 8 9
А а Б б В в Г г Ґ ґ Д д Е е Є є Ё е[1][2]
10 11 12 13 14 15 16 17 18
Ж ж З з І і[2] Ї ї[1] И и Ы ы[1] Й й К к Л л
19 20 21 22 23 24 25 26 27
М м Н н О о П п Р р С с Т т У у Ф ф
28 29 30 31 32 33 34 35 36
Х х Ц ц Ч ч Ш ш Щ щ Ю ю Я я Ь ь Ъ ъ[1]

Русиньскый алфавіт ся опират на гражданку, спрощеный варіант кіріліцї и обычно має 36 букв ци менше. Лемкувськый алфавіт ся уд пряшувського (горі у табличці) удлучат тым, ож не має букв Ёё и Її. У воєводинськум алфавіті не є Ёё, Іі, Ыы и Ъъ; Ии ся кладе сперед Її. Єдного кодифікованого підкарпатьского варіанта не є ани днесь. Алфавіт новых учебникув про русинські народні школы указує ся в учебнику Надії Печоры Русиньскый язык. Розличат ся уд пряшівского алфавіта рядом букв (мнягкый и твердый знакы стоят сперед Юю и Яя). Мимо того ся в нюм хоснуют буквы Îî и Ôô, айбо за часть алфавіта ся не тримлят. Про запис закрытого переднёго округленого голосного звука (МФА [y]) обычно хоснуют букву Ӱӱ[3][4][5].

Повязані статі[едітовати | едітовати жрідло]

Зазначкы[едітовати | едітовати жрідло]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 хыбит у войводиньскум варіантови
  2. 2,0 2,1 хыбит у лемкувскум варіантови
  3. Печора 2013, с. 13
  4. Алмашій, Керча, Молнар, Попович 1999, с. 5
  5. Падяк 2007, с. 79—80

Література[едітовати | едітовати жрідло]