Мирослав
Мирóслав — словлянськє двоосновне мужськє имня, што означат мирный тай славный.[1] Поширине в западных и южных словлян.[2] На Руси было знане из XII стогоддя.[2]
На зачинаньови XX стогоддя заимало популарность у Западнуй Украйинї. [2]
Жунська форма имня — Мирослава. Імня Славомир складатся из тых самых двох словлянськых коріню, айбо наопак (славный тай мирный).
У русинському тай украйинському языках сут такі формы имня гий: Мирось, Миросько, Мирко, Мирця, Мирко, Миро, Славко.[3]
Иноязычнї варіанты
[едітовати | едітовати жрідло]Люди за котрых є статя
[едітовати | едітовати жрідло]- Мирослав Зикмунд — чешськый писатиль, вандровник, филмарь, фотоґраф, новинарь.
- Мирослава Хомяк — польська языкознатилька, педаґоґ і кодіфікатор лемкувского языка в Польщи.
- Мірослав Лайчак — словеньскый діпломат русинського походжіня.
Пудміткы
[едітовати | едітовати жрідло]- ↑ Суперанская А. В. Современный словарь личных имён: Сравнение. Происхождение. Написание. — М.: Айрис-пресс, 2005. — С. 159.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Чучка П. П. Слов’янські особові імена українців: історико-етимологічний словник. — Ужгород: Ліра, 2011. — С. 241.
- ↑ Етимологічний словник української мови / Голов. ред. О. С. Мельничук. — К.: Наукова думка, 1989. — Т. 3. — С. 464.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Етимологічний словник української мови / Голов. ред. О. С. Мельничук. — К.: Наукова думка, 1989. — Т. 3. — С. 464.