Медвідь бурый

Медвідь бурый
Ступінь огрожіня
Найменше знепокоївый  (IUCN 3.1)
Біолоґічна класіфікація
Domain:	Еукариоты (Eukaryota)
царьство:	Живина (Animalia)
тіп:	Хордовы (Chordata)
клас:	Ссавцї (Mammalia)
ряд:	Дикі (Carnivora)
родина:	Медведї (Ursidae)
род:	Медвідь (Ursus)
вид:	Медвідь бурый
Бінарна назва
Ursus arctos Linnaeus, 1758

Медві́дь бу́рый (Ursus arctos) — вид дикых ссавцїв родины медве́жых (Ursidae). Сесь звірь є майзнатнїйшым видом свої родины, єдным з майгрубых наземных драпежників у світї й майбільшым драпежників фауны Украйины, а іменно Карпат.

Вызир

Вызир бурого медведя тіповый для медведїв вцїлови. У нёго моцный раменатый тулуп із высоков зашийков, масивна голова з невеликыми ухами тай очима. Хвіст куртый (6,5—21 см), часто доцїле спрятаный у вовнї. Лабы моцнї, з грубыми невыпущуючыми пазурями довжинов 8—15см, пятопалї, талпаші. Вовна густа, звычаём пофарблена рівномірно авадь з даякым потемнїнём основного колора на пыску тай лабах.

Роспросторяня тай чисельность

В історичнї часы бурый медвідь быв обычайным звірём на всій теріторії Европы, включаючи Велику Брітанію тай Ірландію, у сїверній Африці (Атласкі горы), в Азії ёго суцілный ареал покрывав усю лїсову зону. В Сїверній Америцї сесь вид обывав в западній частинї контіненту від Аляскы до сївера Мексикы.

Теперь бурый медвідь на частинї історичного ареалу выныщеный, а инде ёго чисельность дуже скоротила ся.

В цїлому в світї начислює ся дас 200 тисяч бурых медведїв.

В Украйинї бурый медвідь обыває в Карпатах, де, за даными працовників Карпатского Біосферного заповідника, осїнёв 2005 року начисляло ся близько 200 звірїв. Сталых популацій бурого медведя на теріторії Украйины за гранёв Карпатскых гор не єствує.

Стража

Бурого медведя заднесено до Черленого Списку МСОП як «вид із майменшым газардом» («Least concern»).

Годованя

Бурый медвідь, якый їмат рыбу

Не позираючи на то, шо бурый медвідь приналежат до драпежників, полёваня грубої добычі — лосїв, кабанїв, оленїв — чинят далеко не вшиткі з них. Основным полёвницкым приёмом бурых медведїв є вартованя жертвы в засїдцї, а пак шустрый рывок до неї з росстояня дакількох десятків метрів.

В основному ж бурый вемідь їсть переважно ягодами, плодами, оріхами, зелеными ростинами, хробачами, их личинками, рыбов (особливо під час масового гнерезду). Айбо сёї їды він звычаём зїдат дуже повно. Годуючись на овсяных полях, медведї зїдают великоє число зерна, а щи більше казят тай вытоптуют. Силно пошкожуют вни і дерева, на котрі выдирают ся за плодами авадь кедровыми оріхами.

Спосіб живота

Бурі медведї в націоналному парку Еллоустоун, ЗША

Майтіповыми містами живота бурого медвідя є глухі лїсы з полом, шо перемежают ся з мочарями, полянами, водозборами. У лїсї бурый медвідь находит притулок, відкритї участкы служат му місцём для гляданя їды. Великоє значеня для годованя медведїв мают поля овса.

Тримле ся медвідь єдинаком, самкы — з медвежатами всякого віку.

Лїтом медвідь налажовує ся на відпочинок, лягаючи прямо на землю серед травы, крячів, у моховы, — лем обы місто было доста вылагодным тай відокремленым. Осїнёв же медведї готуют ґавру для зимованя. Часто ґавры нахожуют ся в ямах під сокочінём полому авадь коренїв упавшых дерев.

Відпечаток правої передної лабы бурого медвідя

Зависимо від кліматичных тай инчакых варунків медведї находят ся в ґавру із октобра — новембра до марца — апрїля.

Наперекор росширеній думци, медведї в дїйсноє заспаня не впадают. Их стан правилніше назвати зимовым сном, завто шо вны сокотят повну житяспособность.

В даякі рокы, через неурожай основных кормів, медведї не встигают осїнёв добре відгодовати ся, і зимов не лягают в заспаня. Позад сёго вны стают бездомными «швондерами», і є дуже опасными для челядника при стрітенї.

Одкликаня

• Бурий ведмідь // Українські Карпати Архівовано 6 вересня 2006.
• А. Ю. Майничева. Образ медведя в русском прикладном искусстве русс.
• Ведмідь бурий в Червоній книзі України Архівовано 16 квітня 2014.
• Король Карпат – бурий ведмідь Архівовано 18 жовтня 2021.