Василь Молнар
|
Василь Молнар | |
|---|---|
| |
| фото | |
| Уроджѣня | фебруара 12, 1922 Голубине, Свалявскый округ, Чехословакия |
| Умертя | мая 7, 2017 (95 р.) Голубине, Свалявскый район, Украина |
| Занятя | педагог, писатель |
| Язык творох | русинскый |
Василь Иванович Молнар, *12. фебруар 1922, Голубине, Свалявскый округ, Чехословакия – †7. май 2017, Голубине, Свалявскый район, Украина — русинскый педагог и прозаик. Брат Михайла Молнара.
Биография[едітовати | едітовати жрідло]
- Походжѣня
- Походив з родины земледѣлцьох Ивана Молнара и Марии Улѣганець, што выховали восьмеро дѣти (четверо хлопцьох и четверо дѣвок), меджи котрыма быв третим дѣтваком.[1][2]
- Штудии
- Закончив Мукачовску реалну гимназию (з русскым языком выукы), пак учив ся в Унгварской богословской семинарии, но лем три рокы, бо в року 1944 обстояня в краю ся гет перемѣнили. По отворѣню в Ужгородѣ универзиты достав высше филологичне образованя в фаху русской филологии.[3][4]
- Педагогом
- В совѣтской добѣ оддавав ся педагогичной роботѣ. Быв первым, котрый зачав в Голубинской школѣ выучовати англицкый язык, што пак ся дале росширило на иншы школы. Вельо рокы быв ведучым районного методичного стоваришѣня преподавательох англицкого. Знав ай нѣмецкый, латинскый, мадярскый, чешскый. Удавало му ся передати интерес до штудий чужых языкох своим ученикам, а Свалявской гимназии преподавав ай латину. Вызнаменаный знаком «Відмінник народної освіти України».[3]
Творба[едітовати | едітовати жрідло]
- Зачаткы
- В литературу прийшов при мадярской володѣ, коли ся учив на Мукачовской русской гимназии. Печатав ся у новинках Русская правда, Русское слово, Карпаторусскій голос, штудентскых алманахах, повѣданя Герой опубликовала нѣмецка будапештска новинка Volksblatt, но такой вшытко з той ранной творчости знищив сам року 1945 из страху перед преслѣдованями.[4][1]
- В найновшой добѣ
- В рокы хрущовского помягку помалы ся зачав вертати ку писаню. а по веце як сорокрочной павзѣ наповно вернув ся ку литературѣ. Звекша в новинках Вісті Свалявщини, Трембіта, Новини Закарпаття, опубликовав понад 800 повѣдань, нарисох, памфлетох, штудий, новел, етнографичных зарисох. Во своих публикациях выступав переважно в оборонѣ русинского слова, карпатской природы, реаговав на актуалны темы сполоченского живота.[4][3] Нераз ся вертать ку темам воспитаня, педагогикы, и ту в его языкови, у щиром словѣ, в глубинной добротѣ указуе ся любов до родного краю и народу.[2]
- Окремы публикации
- Поклик отчого краю (Свалява, 1997)
- Бризки з Лужанки (Свалява, 1999)
- Вичурки у вуйны Полані (Свалява, 2002, сполуавтор М. Молнар)
- Цукрикы з материнськов наповнянков (Ужгород, 2009)
- Запискы старого вандролюба (Ужгород, 2010)
- Потятка гнїзда Голубиного (Ужгород, 2011)
- На интернету
- Василь Молнар. Укажкы з творбы. https://rusin8.webnode.ru/tags/%D0%92%D0%B0%D1%81%D0%B8%D0%BB%D1%8C%20%D0%9C%D0%BE%D0%BB%D0%BD%D0%B0%D1%80/. [перевірено 2022-02-10].
Жерела и одказы[едітовати | едітовати жрідло]
- Алмашій, Михайло. Молнар Василь Іванович. //Русинська педагогічна енциклопедія. Ужгород: Карпатська Вежа, 2005. C. 160. ISBN 966-2674-43-X.укр.
- Йосиф Долинич. Серцем і розумом з отчим краєм. //Вісті Свалявщини. Свалява, 2007 10 лютого. С. 3.
- Игорь Керча (2012). 2012 Василю Молнару – 90!. https://rusin8.webnode.ru/news/a2012-vasilju-molnaru-90-/. [перевірено 2022-02-10].
- Микола Рішко. Житя, одданоє людьом (Васильoви Молнарови 95). //Отцюзнина, 1(3), 2017. Закарпатське научно-културологичне общество им. А. Духновича. сс. 22–23. https://knihovnica.rueportal.eu/otcuznina/otcuznina3.html.
- Визначні діячі Свалявщини