Церьков Покровы Пресвятой Богородицї (Нижнїй Комарник)
Церьков Покровы Пресвятой Богородицї є ґрекокатолицькый храм в Нижнїм Комарнику. Од року є 1968 є народнов културнов памятков. Церьков ся находить на юговыходнім схылї над селом. Коло нёй стояла по іщі старша церьков спомянута в 19. сторочу, котра была зничена в часї першой світовой войны. Теперь уж старой церькви не є. Цалый ареал є огородженый простым плотиком з дочок. І кідь нова деревяна церьков є з 20. стороча єдинов в колекції (27 народных памяток), мать дакілько выняткового годного навщівы. На теріторії Словеньска є єдинов бойківского тіпу, єдина в екстерьєрї скоро доконало деревяна зрубова купола - реалізована візія уж в 5. сторочу будованых царіградьскых мурованых церьквей. Тот деревяный русиньскый ґрекокатолицькый храм збудовали домашнї русиньскы майстрове за помочі другых селянів і проєкту добродителя. Проєктовав го україньскый архітектор і кунстісторік Інж. Володимир Січаньскый (1894-1962). Тот архітект є тыж автором храму Сошествия Святого Духа в Михалївцях. Теперішнїй деревяный храм є може єдина деревяна сакрална будова на Словеньску, котру помагав реалізовати професіоналный архітектор. На роздїл од спомянутого старого храму лемківского тіпу, тот храм є бойківского тіпу, у котрім тройчатость не є підчаркнута вежами різной вышкы (у лемківского тіпу є найвысша вежа над бабінцём, даколи якбы оддїлена од остатнёй конштрукції ставбы і найнизша вежа є над головным олтарём). Бойківскый тіп деревяного храму підкреслює покрытя храмовой лодї (нава). Церьков стоїть на камяных підвалинках. На куполах суть іглановиты вежочкы. Перед вступом є тімпаноном закінченый портікус з хрестом і вырїзаваныма стовпами. Є то народне перетворїня класіцістічного штілу. Внутрїшнє оздоблїня є з час будованя храму. На южнім боцї олтарьной части є мала сакрістія з особітным вступом. Актівну естетічну задачу ту мають фарбы (блядожовта, ясносиня, тмавочервена). До выразу придавають і двоїты окна і членитость тварів конштрукції. Архітектонічнов домінантов лодї є шырка олтарьного простори і бабінця, тай найвысша централна вежочка. Вшыткы вежочкы суть закінчены кованыма желїзныма крестами. Покрыты суть бляхов а аж далшы части шынделями. Внутрїшня оздоба є з часів взнику храму. Іконостас привезли правдоподобно зо Земпліна, асі з Требішова. Походить асі з іконописецькой майстернї родины Богданьскых з польскых Ясел. Храм в Нижнїм Комарнику під час крутых фронтовых боїв в осени 1944 як кібы чудом обстав невелё пошкодженый. Справили го в роцї 1946 і далшы великы оправы были в половинї шістьдесятых років. В половинї 90. років быв часточно рештаврованый апостольскый ряд на іконостасї. Заслугов тамтешнёго адміністратора фарности, і з помочов ктіторів, родаків, вірників в р. 2004 і 2005 учінена реконштрукція і рештаврачны працы на іконостасї.
Література[едітовати | едітовати жрідло]
- Drevené gréckokatolícke chrámy na východnom Slovensku. Svidník a okolie. Prešov : PETRA n.o., 2007, s. 94-105: "NIŽNÝ KOMÁRNIK, Gréckokatolícky chrám Ochrany Presvätej Bohorodičky z roku 1938, NKP". ISBN 978-80-8099-010-7.
